Darlleniadau’r

Yr Ystwyll 2 – 19.01.2025

Colect

Cyfoes

Hollalluog Dduw, yng Nghrist yr wyt yn gwneud popeth yn newydd:

trawsffurfia dlodi ein natur â chyfoeth dy ras,

ac yn adnewyddiad ein bywydau gwna’n hysbys dy ogoniant nefol;

trwy Iesu Grist dy Fab ein Harglwydd sy’n fyw ac yn teyrnasu gyda thi

a’r Ysbryd Glân, yn un Duw, yn awr ac am byth. Amen.

Eseia 62. 1-5

Er mwyn Seion ni thawaf, er mwyn Jerwsalem ni fyddaf ddistaw, hyd oni ddisgleiria’i chyfiawnder yn llachar, a’i hiachawdwriaeth fel ffagl yn llosgi. Bydd y cenhedloedd yn gweld dy gyfiawnder, a’r holl frenhinoedd dy ogoniant; gelwir arnat enw newydd, a roddir i ti o enau’r ARGLWYDD. Byddi’n goron odidog yn llaw’r ARGLWYDD, ac yn dorch frenhinol yn llaw dy Dduw. Ni’th enwir mwyach, Gwrthodedig, ac ni ddywedir drachefn am dy wlad, Anghyfannedd; eithr enwir di, Heffsiba, a’th wlad, Beula, oherwydd ymhyfryda’r ARGLWYDD ynot, a phriodir dy wlad. Fel y bydd llanc yn priodi merch ifanc, bydd dy adeiladydd yn dy briodi di; fel y bydd priodfab yn llawen yn ei briod, felly y bydd dy Dduw yn llawen ynot ti.

Salm 36. 5-10

Testun Beiblaidd

Ymestyn dy gariad, ARGLWYDD, hyd y nefoedd, a’th ffyddlondeb hyd y cymylau; y mae dy gyfiawnder fel y mynyddoedd uchel a’th farnau fel y dyfnder mawr; cedwi ddyn ac anifail, O ARGLWYDD.

Mor werthfawr yw dy gariad, O Dduw! Llochesa pobl dan gysgod dy adenydd. Fe’u digonir â llawnder dy dŷ, a diodi hwy o afon dy gysuron; oherwydd gyda thi y mae ffynnon bywyd, ac yn d’oleuni di y gwelwn oleuni.

Parha dy gariad at y rhai sy’n d’adnabod a’th gyfiawnder at y rhai uniawn o galon.

1 Corinthiaid 12. 1-11

Ynglŷn â doniau ysbrydol, gyfeillion, nid wyf am ichwi fod yn anwybodus yn eu cylch. Fe wyddoch sut y byddech yn cael eich ysgubo i ffwrdd at eilunod mud, pan oeddech yn baganiaid. Am hynny, yr wyf yn eich hysbysu nad yw neb sydd yn llefaru trwy Ysbryd Duw yn dweud, “Melltith ar Iesu!” Ac ni all neb ddweud, “Iesu yw’r Arglwydd!” ond trwy yr Ysbryd Glân.

Y mae amrywiaeth doniau, ond yr un Ysbryd sy’n eu rhoi; ac y mae amrywiaeth gweinidogaethau, ond yr un Arglwydd sy’n eu rhoi; ac y mae amrywiaeth gweithrediadau, ond yr un Duw sydd yn gweithredu pob peth ym mhawb. Rhoddir amlygiad o’r Ysbryd i bob un, er lles pawb. Oherwydd fe roddir i un, trwy’r Ysbryd, lefaru doethineb; i un arall, lefaru gwybodaeth, yn ôl yr un Ysbryd; i un arall rhoddir ffydd, trwy’r un Ysbryd; i un arall ddoniau iacháu, trwy’r un Ysbryd; i un arall gyflawni gwyrthiau, i un arall broffwydo, i un arall wahaniaethu rhwng ysbrydoedd, i un arall lefaru â thafodau, i un arall ddehongli tafodau. A’r holl bethau hyn, yr un a’r unrhyw Ysbryd sydd yn eu gweithredu, gan rannu, yn ôl ei ewyllys, i bob un ar wahân.

Ioan 2. 1-11 Y trydydd dydd yr oedd priodas yng Nghana Galilea, ac yr oedd mam Iesu yno. Gwahoddwyd Iesu hefyd, a’i ddisgyblion, i’r briodas. Pallodd y gwin, ac meddai mam Iesu wrtho ef, “Nid oes ganddynt win.” Dywedodd Iesu wrthi hi, “Wraig, beth sydd a fynni di â mi? Nid yw f’awr i wedi dod eto.” Dywedodd ei fam wrth y gwas-anaethyddion, “Gwnewch beth bynnag a ddywed wrthych.” Yr oedd yno chwech o lestri carreg i ddal dŵr, wedi eu gosod ar gyfer defod glanhad yr Iddewon, a phob un yn dal ugain neu ddeg ar hugain o alwyni. Dywedodd Iesu wrthynt, “Llanwch y llestri â dŵr,” a llanwasant hwy hyd yr ymyl. Yna meddai wrthynt, “Yn awr tynnwch beth allan ac ewch ag ef i lywydd y wledd.” A gwnaethant felly. Profodd llywydd y wledd y dŵr, a oedd bellach yn win, heb wybod o ble’r oedd wedi dod, er bod y gwasanaethyddion a fu’n tynnu’r dŵr yn gwybod. Yna galwodd llywydd y wledd ar y priodfab ac meddai wrtho, “Bydd pawb yn rhoi’r gwin da yn gyntaf, ac yna, pan fydd pobl wedi meddwi, y gwin salach; ond yr wyt ti wedi cadw’r gwin da hyd yn awr.” Gwnaeth Iesu hyn, y cyntaf o’i arwyddion, yng Nghana Galilea; amlygodd felly ei