Darlleniadau’r

Y Drindod 11. 31.08.2025

Colect

Cyfoes

O Dduw, rwyt yn amlygu dy allu anfeidrol yn bennaf trwy ddangos trugaredd a thosturi:

dyro inni’n drugarog y fath fesur o’th ras, fel y bo i ni, gan redeg ar hyd ffordd dy orchmynion,

dderbyn dy addewidion grasol, a’n  gwneud yn gyfranogion o’th drysor nefol;

trwy Iesu Grist ein Harglwydd, sy’n fyw ac yn teyrnasu gyda thi

a’r Ysbryd Glân, yn un Duw, yn awr ac am byth. Amen.

Parhaol

Jeremeia 2. 4-13

Clywch air yr ARGLWYDD, O dŷ Jacob, a holl deuluoedd tŷ Israel. Fel hyn y dywed yr ARGLWYDD: “Pa fai a gafodd eich hynafiaid ynof, i ymbellhau oddi wrthyf, i rodio ar ôl oferedd, a mynd yn ofer? Ni ddywedasant, ‘Ple mae’r ARGLWYDD a’n dygodd i fyny o’r Aifft, a’n harwain yn y diffeithwch, mewn tir anial, llawn o dyllau, tir sychder a thywyllwch dudew, tir nas troediwyd erioed, ac na thrigodd neb ynddo?’ Dygais chwi i wlad gnydfawr, i fwyta ei ffrwyth a’i daioni; ond daethoch i mewn a halogi fy nhir, a gwneud fy etifeddiaeth yn ffieidd-dra. Ni ddywedodd yr offeiriaid, ‘Ple mae’r ARGLWYDD?’ Ni fu i’r rhai oedd yn trin y gyfraith f’adnabod, a throseddodd y bugeiliaid yn f’erbyn; proffwydodd y proffwydi trwy Baal, gan ddilyn pethau dilesâd.

“Am hyn, fe’ch cyhuddaf drachefn,” medd yr ARGLWYDD, “gan gyhuddo hefyd blant eich plant. Tramwywch drwy ynysoedd Chittim ac edrychwch; anfonwch i Cedar, ystyriwch a gwelwch a fu’r fath beth. A fu i unrhyw genedl newid ei duwiau, a hwythau heb fod yn dduwiau? Ond rhoddodd fy mhobl eu gogoniant yn gyfnewid am bethau di-lesâd. O nefoedd, rhyfeddwch at hyn; arswydwch, ac ewch yn gwbl ddiffaith,” medd yr ARGLWYDD. “Yn wir, gwnaeth fy mhobl ddau ddrwg: fe’m gadawsant i, ffynnon y dyfroedd byw, a chloddio iddynt eu hunain bydewau, pydewau toredig, na allant ddal dŵr.

Salm 81. 1, 10-16 neu 81. 1-11

Testun Beiblaidd

Salm 81. 1, 10-16

Canwch fawl i Dduw, ein nerth; bloeddiwch mewn gorfoledd i Dduw Jacob.

Myfi yw’r ARGLWYDD dy Dduw, a’th ddygodd i fyny o’r Aifft; agor dy geg, ac fe’i llanwaf.

Ond ni wrandawodd fy mhobl ar fy llais, ac nid oedd Israel yn fodlon arnaf; felly anfonais hwy ymaith yn eu cyndynrwydd i wneud fel yr oeddent yn dymuno. “O na fyddai fy mhobl yn gwrando arnaf, ac na fyddai Israel yn rhodio yn fy ffyrdd! Byddwn ar fyrder yn darostwng eu gelynion, ac yn troi fy llaw yn erbyn eu gwrthwynebwyr.” Byddai’r rhai sy’n casáu’r ARGLWYDD yn ymgreinio o’i flaen, a dyna eu tynged am byth. Byddwn yn dy fwydo â’r ŷd gorau, ac yn dy ddigoni â mêl o’r graig.

Salm 81. 1-11

I’r Cyfarwyddwr: ar y Gittith. I Asaff. Canwch fawl i Dduw, ein nerth; bloeddiwch mewn gorfoledd i Dduw Jacob. Rhowch gân a chanu’r tympan, y delyn fwyn a’r nabl. Canwch utgorn ar y lleuad newydd, ar y lleuad lawn, ar ddydd ein gŵyl. Oherwydd y mae hyn yn ddeddf yn Israel, yn rheol gan Dduw Jacob, wedi ei roi’n orchymyn i Joseff pan ddaeth allan o wlad yr Aifft. Clywaf iaith nad wyf yn ei hadnabod.

Ysgafnheais y baich ar dy ysgwydd, a rhyddhau dy ddwylo oddi wrth y basgedi. Pan waeddaist mewn cyfyngder, gwaredais di, ac atebais di yn ddirgel yn y taranau; profais di wrth ddyfroedd Meriba. Gwrando, fy mhobl, a dygaf dystiolaeth yn dy erbyn. O na fyddit yn gwrando arnaf fi, Israel! Na fydded gennyt dduw estron, a phaid ag ymostwng i dduw dieithr. Myfi yw’r ARGLWYDD dy Dduw, a’th ddygodd i fyny o’r Aifft; agor dy geg, ac fe’i llanwaf.

Ond ni wrandawodd fy mhobl ar fy llais, ac nid oedd Israel yn fodlon arnaf;

Hebreaid 13. 1-8, 15-16

Bydded i frawdgarwch barhau. Peidiwch ag anghofio lletygarwch, oherwydd trwyddo y mae rhai, heb wybod hynny, wedi rhoi llety i angylion. Cofiwch y carcharorion, fel pe byddech yn y carchar gyda hwy; a’r rhai a gamdrinnir, fel pobl sydd â chyrff gennych eich hunain. Bydded priodas mewn parch gan bawb, a’r gwely yn ddihalog; oherwydd bydd Duw yn barnu puteinwyr a godinebwyr. Byddwch yn ddiariangar yn eich dull o fyw; byddwch yn fodlon ar yr hyn sydd gennych. Oherwydd y mae ef wedi dweud, “Ni’th adawaf fyth, ac ni chefnaf arnat ddim.” Am hynny dywedwn ninnau’n hyderus: “Yr Arglwydd yw fy nghynorthwywr, ac nid ofnaf; beth a wna pobl i mi?”

Cadwch mewn cof eich arweinwyr, y rhai a lefarodd air Duw wrthych; myfyriwch ar ganlyniad eu buchedd, ac efelychwch eu ffydd. Iesu Grist, yr un ydyw ddoe a heddiw ac am byth.Gadewch inni, felly, drwyddo ef offrymu aberth moliant yn wastadol i Dduw; hynny yw, ffrwyth gwefusau sy’n cyffesu ei enw. Peidiwch ag anghofio gwneud daioni a rhannu ag eraill; oherwydd ag aberthau fel hyn y rhyngir bodd Duw.

Luc 14. 1, 7-14

Aeth i mewn i dŷ un o arweinwyr y Phariseaid ar y Saboth am bryd o fwyd; ac yr oeddent hwy â’u llygaid arno.

Yna adroddodd ddameg wrth y gwesteion, wrth iddo sylwi sut yr oeddent yn dewis y seddau anrhydedd: “Pan wahoddir di gan rywun i wledd briodas, paid â chymryd y lle anrhydedd, rhag ofn ei fod wedi gwahodd rhywun amlycach na thi; oherwydd os felly, daw’r sawl a’ch gwahoddodd chwi’ch dau a dweud wrthyt, ‘Rho dy le i hwn’, ac yna byddi dithau mewn cywilydd yn cymryd y lle isaf. Yn hytrach, pan wahoddir di, dos a chymer y lle isaf, fel pan ddaw’r gwahoddwr y dywed wrthyt, ‘Gyfaill, tyrd yn uwch’; yna dangosir parch iti yng ngŵydd dy holl gyd-westeion. Oherwydd darostyngir pob un sy’n ei ddyrchafu ei hun, a dyrchefir pob un sy’n ei ddarostwng ei hun.”

Meddai hefyd wrth ei wahoddwr, “Pan fyddi’n trefnu cinio neu swper, paid â gwahodd dy gyfeillion na’th frodyr na’th berthnasau na’th gymdogion cyfoethog, rhag ofn iddynt hwythau yn eu tro dy wahodd di, ac iti gael dy ad-dalu. Pan fyddi’n trefnu gwledd, gwahodd yn hytrach y tlodion, yr anafusion, y cloffion, a’r deillion; a gwyn fydd dy fyd, am nad oes ganddynt fodd i dalu’n ôl iti; cei dy dalu’n ôl yn atgyfodiad y cyfiawn.”

Cysylltedig

Sirach 10. 12-18 neu Diarhebion 25. 6-7

Sirach 10. 12-18

Dechrau balchder dyn yw ymadael â’r Arglwydd, a’i galon wedi cefnu ar ei Greawdwr. Oherwydd pechod yw dechrau balchder, ac y mae’r sawl sy’n glynu wrtho yn tywallt allan ffieidd-dra. Am hynny achosodd yr Arglwydd drallodion rhyfeddol, a llwyr ddinistrio’r rhai balch. Dymchwelodd yr Arglwydd orseddau tywysogion, a gosod rhai addfwyn i eistedd yn eu lle. Diwreiddiodd yr Arglwydd genhedloedd, a phlannu rhai gostyngedig yn eu lle. Dinistriodd yr Arglwydd diroedd cenhedloedd, a’u difa hyd at seiliau’r ddaear. Symudodd rai ohonyt o’u lle a’u difa, a pheri i’w coffadwriaeth ddarfod oddi ar y ddaear. Ni chrewyd balchder ar gyfer dynion, na dicter llidiog ar gyfer plant gwragedd.

Diarhebion 25. 6-7

Paid ag ymddyrchafu yng ngŵydd y brenin, na sefyll yn lle’r mawrion, oherwydd gwell yw cael dweud wrthyt am symud i fyny, na’th symud i lawr i wneud lle i bendefig.

Salm 112

Testun Beiblaidd

Molwch yr ARGLWYDD. Gwyn ei fyd y sawl sy’n ofni’r ARGLWYDD, ac yn ymhyfrydu’n llwyr yn ei orchmynion. Bydd ei ddisgynyddion yn gedyrn ar y ddaear, yn genhedlaeth uniawn wedi ei bendithio. Bydd golud a chyfoeth yn ei dŷ, a bydd ei gyfiawnder yn para am byth. Fe lewyrcha goleuni mewn tywyllwch i’r uniawn; y mae’r cyfiawn yn raslon a thrugarog. Da yw i bob un drugarhau a rhoi benthyg, a threfnu ei orchwylion yn onest; oherwydd ni symudir ef o gwbl, a chofir y cyfiawn dros byth. Nid yw’n ofni newyddion drwg; y mae ei galon yn ddi-gryn, yn ymddiried yn yr ARGLWYDD. Y mae ei galon yn ddi-sigl, ac nid ofna nes iddo weld diwedd ar ei elynion. Y mae wedi rhoi’n hael i’r tlodion; y mae ei gyfiawnder yn para am byth, a’i gorn wedi ei ddyrchafu mewn anrhydedd. Gwêl y drygionus hyn ac y mae’n ddig; ysgyrnyga’i ddannedd a diffygia; derfydd am obaith y drygionus.

Hebreaid 13. 1-8, 15, 16

Luc 14. 1, 7-14

o Gair yr Arglwydd 2011 – yr Eglwys yng Nghymru Hawlfraint © Cyhoeddiadau’r Eglwys yng Nghymru 2011