Darlleniadau’r

Adfent 4 – 22.12.2024

Colect

Cyfoes

Dduw ein gwaredwr, a roddaist y Forwyn Fair Fendigaid

i fod yn fam i’th Fab: caniatâ, fel y bu iddi hi ddisgwyl ei ddyfodiad

yn iachawdwr arnom, y bydd i ninnau fod yn barod i’w gyfarch

pan ddaw drachefn yn farnwr arnom: yr hwn sy’n fyw ac yn teyrnasu

gyda thi a’r Ysbryd Glân yn un Duw, yn awr ac am byth. Amen.

Micha 5. 2-5a

Ond ti, Bethlehem Effrata, sy’n fechan i fod ymhlith llwythau Jwda, ohonot ti y daw allan i mi un i fod yn llywodraethwr yn Israel, a’i darddiad yn y gorffennol, mewn dyddiau gynt. Felly fe’u gedy hyd amser esgor yr un feichiog, ac yna fe ddychwel y rhai fydd yn weddill yn Israel at eu tylwyth. Fe saif ac arwain y praidd yn nerth yr ARGLWYDD, ac ym mawredd enw’r ARGLWYDD ei Dduw. A byddant yn ddiogel, oherwydd bydd ef yn fawr hyd derfynau’r ddaear; ac yna bydd heddwch.

Cantigl: Magnificat (Luc 1. 47-55) neu Salm 80. 1-7Cantigl: Magnificat (Luc 1. 47-55) neu Salm 80. 1-7

Cantigl Pwyntiedig: Magnificat (Luc 1. 47-55)

Y mae fy enaid yn maw/rygu. yr / Arglwydd :

a gorfoleddodd fy / ysbryd • yn / Nuw fy • Ngwa/redwr,

Am / iddo • ys/tyried :

di/stadledd / ei law/forwyn.

Oherwydd wele / o hyn / allan :

fe’m gelwir yn wynfydedig / gan yr / holl • gened/laethau,

Oherwydd gwnaeth yr hwn sydd nerthol bethau / mawr i / mi :

a sanctaidd / yw ei / enw / ef;

Y mae ei drugaredd o genhedlaeth / i gen/hedlaeth :

i’r rhai sydd / yn ei / ofni / ef.

Gwnaeth ry/muster • â’i / fraich :

gwasgaraodd / y rhai / balch eu / calon;

Tynnodd dywysogion oddi ar / eu gor/seddau :

a dyr/chafodd / y rhai / distadl;

Llwythodd y ne/wynog • â / rhoddion :

ac anfonodd y cyfoe/thogion / ymaith • yn / waglaw.

Cynorthwyodd ef / Israel • ei / was :

gan / ddwyn i’w / gof • ei dru/garedd –

Fel y llefarodd / wrth ein • hyn/afiaid :

ei drugaredd wrth Abraham a’i / had – / yn dra/gywydd.

Salmau Pwyntiedig

Salm 80. 1-7

Gwrando, O / fugail / Israel :

sy’n arwain / Joseff / fel di/adell.

Ti sydd wedi dy orseddu ar y cerwbiaid •

disgleiria i Effraim, Benjamin / a Ma/nasse :

gwna i’th nerth / gyffroi • a / thyrd i’n • gwa/redu.

Adfer / ni, O / Dduw :

bydded llewyrch dy wyneb arnom / a gwa/reder / ni.

O Arglwydd / Dduw y / Lluoedd :

am ba hyd y byddi’n / ddig • wrth we/ddïau • dy / bobl?

Yr wyt wedi eu bwydo â / bara / dagrau :

a’u diodi â / mesur / llawn o / ddagrau.

Gwnaethost ni’n ddirmyg / i’n cym/dogion :

ac y mae ein ge/lynion / yn ein / gwawdio.

O Dduw’r Lluoedd / adfer / ni :

bydded llewyrch dy wyneb arnom / a gwa/reder / ni.

Hebreaid 10. 5-10

Dyna pam y mae ef, wrth ddod i’r byd, yn dweud: “Ni ddymunaist aberth ac offrwm, ond paratoaist gorff i mi. Poethoffrymau ac aberth dros bechod, nid ymhyfrydaist ynddynt. Yna dywedais, ‘Dyma fi wedi dod – y mae wedi ei ysgrifennu mewn rhol llyfr amdanaf – i wneud dy ewyllys di, O Dduw.'” Y mae’n dweud, i ddechrau, “Aberthau ac offrymau, a phoethoffrymau ac aberth dros bechod, ni ddymunaist mohonynt ac nid ymhyfrydaist ynddynt.” Dyma’r union bethau a offrymir yn ôl y Gyfraith. Yna dywedodd, “Dyma fi wedi dod i wneud dy ewyllys di.” Y mae’n diddymu’r peth cyntaf er mwyn sefydlu’r ail. Yn unol â’r ewyllys honno yr ydym wedi ein sancteiddio, trwy gorff Iesu Grist sydd wedi ei offrymu un waith am byth.

Luc 1. 39-45, [46-55]

39-45

Ar hynny cychwynnodd Mair ac aeth ar frys i’r mynydd-dir, i un o drefi Jwda; aeth i dŷ Sachareias a chyfarch Elisabeth. Pan glywodd hi gyfarchiad Mair, llamodd y plentyn yn ei chroth a llanwyd Elisabeth â’r Ysbryd Glân; a llefodd â llais uchel, “Bendigedig wyt ti ymhlith gwragedd, a bendigedig yw ffrwyth dy groth. Sut y daeth i’m rhan i fod mam fy Arglwydd yn dod ataf? Pan glywais dy lais yn fy nghyfarch, dyma’r plentyn yn fy nghroth yn llamu o orfoledd. Gwyn ei byd yr hon a gredodd y cyflawnid yr hyn a lefarwyd wrthi gan yr Arglwydd.”

[46-55]

Ac meddai Mair: “Y mae fy enaid yn mawrygu yr Arglwydd, a gorfoleddodd fy ysbryd yn Nuw, fy Ngwaredwr, am iddo ystyried distadledd ei lawforwyn. Oherwydd wele, o hyn allan fe’m gelwir yn wynfydedig gan yr holl genedlaethau, oherwydd gwnaeth yr hwn sydd nerthol bethau mawr i mi, a sanctaidd yw ei enw ef; y mae ei drugaredd o genhedlaeth i genhedlaeth i’r rhai sydd yn ei ofni ef. Gwnaeth rymuster â’i fraich, gwasgarodd y rhai balch eu calon; tynnodd dywysogion oddi ar eu gorseddau, a dyrchafodd y rhai distadl; llwythodd y newynog â rhoddion, ac anfonodd y cyfoethogion ymaith yn waglaw. Cynorthwyodd ef Israel ei was, gan ddwyn i’w gof ei drugaredd – fel y llefarodd wrth ein hynafiaid – ei drugaredd wrth Abraham a’i had yn dragywydd.”