Darlleniadau’r

Chweched Sul Y Pasg – 05.05 2024

Colect

Cyfoes

O Dduw ein hiachawdwr, gwaredaist ni rhag galluoedd y tywyllwch

a’n dwyn i deyrnas dy Fab: caniatâ iddo ef a’n galwodd ni’n ôl i fywyd trwy ei angau,

ein cyfodi i lawenydd tragwyddol trwy ei bresenoldeb parhaus ynom ni;

trwy Iesu Grist dy Fab ein Harglwydd, sy’n fyw ac yn teyrnasu gyda thi

a’r Ysbryd Glân, yn un Duw, yn awr ac am byth. Amen.

Actau 10. 44-48

Tra oedd Pedr yn dal i lefaru’r pethau hyn, syrthiodd yr Ysbryd Glân ar bawb oedd yn gwrando’r gair. Synnodd y credinwyr Iddewig, cynifer ag oedd wedi dod gyda Pedr, am fod rhodd yr Ysbryd Glân wedi ei thywallt hyd yn oed ar y Cenhedloedd; oherwydd yr oeddent yn eu clywed yn llefaru â thafodau ac yn mawrygu Duw. Yna dywedodd Pedr, “A all unrhyw un wrthod y dŵr i fedyddio’r rhain, a hwythau wedi derbyn yr Ysbryd Glân fel ninnau?” A gorchmynnodd eu bedyddio hwy yn enw Iesu Grist. Yna gofynasant iddo aros am rai dyddiau.

Salm 98

Salmau Pwyntiedig

Canwch i’r Arglwydd gân newydd •

oherwydd gwnaeth / ryfe/ddodau :

cafodd fuddugoliaeth â’i ddeheulaw

/ ac â’i / fraich – / sanctaidd.

Gwnaeth yr Arglwydd ei fuddu/goliaeth • yn / hysbys :

datguddiodd ei gyf/iawnder o / flaen • y cen/hedloedd.

Cofiodd ei gariad a’i ffyddlondeb tuag / at dŷ / Israel :

gwelodd holl gyrrau’r / ddaear • fuddu/goliaeth • ein / Duw.

Bloeddiwch mewn gorfoledd i’r Arglwydd, yr / holl – / ddaear :

canwch mewn lla/wenydd / a rhowch / fawl.

Canwch fawl i’r / Arglwydd • â’r / delyn :

â’r / delyn • ac / â sain / cân.

Â thrwmpedau ac / â sain / utgorn :

bloeddiwch o / flaen y / Brenin • yr / Arglwydd.

Rhued y môr a’r / cyfan • sydd / ynddo :

y byd a / phawb sy’n / byw – / ynddo.

Bydded i’r dyfroedd / guro / dwylo :

bydded i’r mynyddoedd ganu’n / llawen / gyda’i / gilydd

O flaen yr Arglwydd,

oherwydd y mae’n dyfod i / farnu’r / ddaear :

bydd yn barnu’r byd â chyfiawnder,

a’r / bobloedd / ag un/iondeb.

1 Ioan 5. 1-6

Pob un sy’n credu mai Iesu yw’r Crist, y mae wedi ei eni o Dduw; ac y mae pawb sy’n caru tad yn caru ei blentyn hefyd. Dyma sut yr ydym yn gwybod ein bod yn caru plant Duw: pan fyddwn yn caru Duw ac yn cadw ei orchmynion. Oherwydd dyma yw caru Duw: bod inni gadw ei orchmynion. Ac nid yw ei orchmynion ef yn feichus, am fod pawb sydd wedi eu geni o Dduw yn gorchfygu’r byd. Hon yw’r oruchafiaeth a orchfygodd y byd: ein ffydd ni. Pwy yw gorchfygwr y byd ond y sawl sy’n credu mai Iesu yw Mab Duw? Dyma’r un a ddaeth drwy ddŵr a gwaed, Iesu Grist; nid trwy ddŵr yn unig, ond trwy’r dŵr a thrwy’r gwaed. Yr Ysbryd yw’r tyst, am mai’r Ysbryd yw’r gwirionedd.

Ioan 15. 9-17

Fel y mae’r Tad wedi fy ngharu i, yr wyf finnau wedi eich caru chwi. Arhoswch yn fy nghariad i. Os cadwch fy ngorch-mynion fe arhoswch yn fy nghariad, yn union fel yr wyf fi wedi cadw gorchmynion fy Nhad, ac yr wyf yn aros yn ei gariad ef. “Yr wyf wedi dweud hyn wrthych er mwyn i’m llawenydd i fod ynoch, ac i’ch llawenydd chwi fod yn gyflawn. Dyma fy ngorchymyn i: carwch eich gilydd fel y cerais i chwi. Nid oes gan neb gariad mwy na hyn, sef bod rhywun yn rhoi ei einioes dros ei gyfeillion. Yr ydych chwi’n gyfeillion i mi os gwnewch yr hyn yr wyf fi’n ei orchymyn ichwi. Nid wyf mwyach yn eich galw yn weision, oherwydd nid yw’r gwas yn gwybod beth y mae ei feistr yn ei wneud. Yr wyf wedi eich galw yn gyfeillion, oherwydd yr wyf wedi gwneud yn hysbys i chwi bob peth a glywais gan fy Nhad. Nid chwi a’m dewisodd i, ond myfi a’ch dewisodd chwi, a’ch penodi i fynd allan a dwyn ffrwyth, ffrwyth sy’n aros. Ac yna, fe rydd y Tad i chwi beth bynnag a ofynnwch ganddo yn fy enw i.

Eseia 55. 1-11 “Dewch i’r dyfroedd, bob un y mae syched arno; dewch, er eich bod heb arian; prynwch a bwytewch. Dewch, prynwch win a llaeth, heb arian a heb dâl. Pam y gwariwch arian am yr hyn nad yw’n fara, a llafurio am yr hyn nad yw’n digoni? Gwrandewch arnaf yn astud, a chewch fwyta’r hyn sydd dda, a mwynhau danteithion. Gwrandewch arnaf, dewch ataf; clywch, a byddwch fyw. Gwnaf â chwi gyfamod tragwyddol, fy ffyddlondeb sicr i Ddafydd. Edrych, rhois ef yn dyst i’r bobl, yn arweinydd a chyfarwyddwr i’r bobl. Edrych, byddi’n galw ar genedl nid adweini, a bydd cenedl nad yw’n dy adnabod yn rhedeg atat; oherwydd yr ARGLWYDD dy Dduw, o achos Sanct Israel, am iddo dy ogoneddu.” Ceisiwch yr ARGLWYDD tra gellir ei gael, galwch arno tra bydd yn agos. Gadawed y drygionus ei ffordd, a’r un ofer ei fwriadau, a dychwelyd at yr ARGLWYDD, iddo drugarhau wrtho, ac at ein Duw ni, oherwydd fe faddau’n helaeth. “Oherwydd nid fy meddyliau i yw eich meddyliau chwi, ac nid eich ffyrdd chwi yw fy ffyrdd i,” medd yr ARGLWYDD. “Fel y mae’r nefoedd yn uwch na’r ddaear, y mae fy ffyrdd i yn uwch na’ch ffyrdd chwi, a’m meddyliau i na’ch meddyliau chwi. Fel y mae’r glaw a’r eira yn disgyn o’r nefoedd, a heb ddychwelyd yno nes dyfrhau’r ddaear, a gwneud iddi darddu a ffrwythloni, a rhoi had i’w hau a bara i’w fwyta, felly y mae fy ngair sy’n dod o’m genau; ni ddychwel